نوشته شده توسط : مهدیس

نوبت من شده بود

                                             که معلم پرسید

                                                                      صرف کن رفتن را

                                                                                                  و شروع کردم من

             رفتم رفتی رفت...

                                          و سکوتی سر سخت

                                                                       همه جا را پر کرد

                                                                                                   سردی احساسش

          فاصله را رو کرد

                                            اری رفت و رفت

                                                                       و من اکنون تنها

                                                                                                   مانده ام در اینجا

          شادی ام غارت شد

                                          من شکستم در خود

                                                                       سهم من غربت شد

                                                                                                   من شکستم در خود

          سهم من غربت شد

                                           من دچارش بودم

                                                                     بغض یک عادت شد

                                                                                                     خاطرات سبزش

          روی قلبم حک شد

                                          رفت و در شکوه شب

                                                                       با خدا تنها شد  

                                                                                                  و حضورش در من

            اسمانی تر شد

                                         اشک من جاری شد

                                                                       صرف فعل رفتن

                                                                                                 بین غم ها گم شد 

             ومعلم ارام

                                        روی دفترم نوشت:

                                                            سخت ترین فعل جهان است رفتن





:: بازدید از این مطلب : 1320
|
امتیاز مطلب : 193
|
تعداد امتیازدهندگان : 56
|
مجموع امتیاز : 56
تاریخ انتشار : پنج شنبه 7 بهمن 1389 | نظرات ()
مطالب مرتبط با این پست
لیست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه: