یه روز خواهم مرد 

اینو تازه نوشتم  مثل همیشه ببخشید اگه مشکل داشت(مهدیس)

ما آدما عادت داریم
وقتی کسیو بدست میاریم و با اون خوشبختیم احساس نارضایتی بهمون دست میده
عادت داریم که
معشوقمون و اذیت کنیم و براش ناز کنیم
عادت داریم که
درمورد چیزایی که حتی با نزدیکترینمون حرف نمیزنیم با معشوقمون حرف بزنیم
از یه طرفم عادت داریم که
همیشه دوسش داشته باشیم
عادت داریم که
با وجود اون به کسی ام فکر کنیم که اگه اون نشد این باشه
ما خیلی عادتا داریم

اینم یکی دیگه :

خلاصه دلم تنگ شده واسه همه روزهای از دست رفتن واسه همه کسایی که پیشم نیستن دلتنگم ........دلتنگ

این مطلب و خودم نوشتم اگه مشکلی چیزی داشت ببخشین :

شبی از پشت یک تنهایی نمناک و بارانی ، ترا با لهجه ی گل های نیلوفر صدا کردم تمام شب برای با طراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم پس از یک جستجوی نقره ای در کوچه های آبی احساس تو را از بین گل هایی که در تنهایی ام رویید ، با حسرت جدا کردم و تو در پاسخ آبی ترین موج تمنّای دلم گفتی دلم حیران و سرگردان چشمانی است رویایی و من تنها برای دیدن زیبایی آن چشم تو را در دشتی از تنهایی و حسرت رها کردم همین بود آخرین حرفت و من بعد از عبور تلخ و غمگینت حریم چشم هایم را به روی اشکی از جنس غروب ساکت و نارنجی خورشید وا کردم نمی دانم چرا رفتی
نمی دانم چرا ، شاید خطا کردم و تو بی آن که فکر غربت چشمان من باشی نمی دانم کجا ، تا کی ، برای چه ، ولی رفتی و بعد از رفتنت باران چه معصومانه می بارید و بعد از رفتنت یک قلب دریایی ترک برداشت و بعد از رفتنت رسم نوازش در غمی خاکستری گم شد و گنجشکی که هر روز از کنار پنجره با مهربانی دانه بر می داشت تمام بال هایش غرق اندوه غربت شد
و بعد از رفتن تو آسمان چشم هایم خیس باران بود و بعد از رفتنت انگار کسی حس کرد من بی تو تمام هستی ام را از دست خواهد رفت
کسی حس کرد من بی تو هزاران بار در هر لحظه خواهم مرد
و بعد از رفتنت دریا چه بغضی کرد کسی فهمید تو نام مرا از یاد خواهی برد و من با آن که می دانم تو هرگز یاد من را با عبور خود نخواهی برد
هنوز آشفته ی چشمان زیبای توام برگرد !ببین که سرنوشت انتظار من چه خواهد شدو بعد از این همه طوفان و وهم و پرسش و تردید کسی از پشت قاب پنجره آرام و زیبا گفت : تو هم در پاسخ این بی وفایی ها بگو
در راه عشق و انتخاب آن خطا کردم و من در حالتی ما بین اشک و حسرت و تردید کنار انتظاری که بدون پاسخ و سردست و من در اوج پاییزی ترین ویرانی یک دل میان غصه ای از جنس بغض کوچک یک ابر نمی دانم چرا ؟ شاید به رسم و عادت پروانگی مان باز برای شادی و خوشبختی باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم .

دوست دارم

پشت ديوار همين كوچه به دارم بزنيد

من كه رفتم بنشينيد و هوارم بزنيد

باد هم اگهي مرگ مرا خواهد

بنويسيد كه بد بودم و دارم بزنيد

من از آيين شما سير شدم

پنجه در  هر چه كه من وا همه دارم بزنيد

دست هايم چقدر بود و به دريا نرسيد؟؟؟؟

خبر مرگ مرا طعنه به  يارم نزنيد